عید نوروز یکی از کهن ترین، جذاب ترین و پایدارترین عیدها در جهان به حساب می آید. سرآغاز سال نو هجری شمسی که مصادف است با اعتدال بهار در نیم کره شمالی زمین. لحظه ای که خورشید از صفحه استوا می گذرد و کاملاً بر آن عمود است. ما به این لحظه تحویل سال نو می گوئیم و آغاز عید نوروز مصادف با این پدیده است. به همین علت و به خاطر دقت وقوع این پدیده تقویم شمسی که در ایران استفاده می شود، دقیق ترین تقویم موجود در جهان است.
عید نوروز در بسیاری از کشورهای همسایه ایران از جمله افغانستان، ترکیه، تاجیکستان، آذربایجان، ارمنستان، قرقیزستان، گرجستان، سوریه، هندوستان، پاکستان، آلبانی، روسیه و حتی چین نیز جشن گرفته می شود ولی تنها در ایران و افغانستان به عنوان اولین روز سال نامگذاری می شود.
قدمت عید نوروز به زمان پادشاهی پیشدادیان و قبل از جمشید بازمی گردد، هرچند در پاره ای از نگارش های تاریخی این جشن را به جمشید شاه منصوب می کنند. در متون تاریخی آورده شده که کورش، پادشاه هخامنشی نوروز را در سال 538 قبل از میلاد به عنوان جشن ملی اعلام نمود. عید نوروز هرچه باشد آنچنان از عمق و پیشینه قوی برخوردار است که در طول هزاران سال با آمدن و رفتن پادشاهان و حکومت های مختلف کماکان پابرجا و استوار مانده و امروز با همان رنگ و بوی هزاران ساله قبلی در بین مردم رواج دارد.
اما مراسم عید نوروز در واقع قبل از پایان سال جدید آغاز می شود به گونه ای که از همان روزهای آخرسال مردم با نظافت منزل و محل زندگی خود و آراستن این مکان ها به استقبال عید می روند. از دیرباز رسم بوده آخرین سه شنبه شب را که به آن چهارشنبه سوری می گویند طی مراسمی گرامی می دارند. در این شب (شب چهارشنبه آخر سال) مراسمی همچون قاشق زنی، آتش بازی و ... در همه جای ایران اجرا می شود و مردم با این مراسم به استقبال عید نوروز می روند. پریدن از روی آتش و ذکر این جمله "سرخی تو از من، زردی من از تو" که کنایه از گرفتن سلامتی و انرژی از آتش و دادن ضعف و بیماری خود به آتش است، از مهمترین و جذاب ترین مراسم پیش از آغاز عید نوروز به حساب می آید.
از همان دیرباز تهیه لباس نو به خصوص برای کودکان و نوجوانان از جمله مراسم زیبای استقبال عید نوروز بوده است. خانه تکانی و نظافت کامل منزل و نو کردن برخی از اسباب و اثاثیه منزل نیز از دیگر مراسم استقبال عید نوروز به حساب می آید. اما مهمترین کار در لحظاتی قبل از تحویل سال نو انتداختن سفره زیبای هفت سین است. که انداختن این سفره خود دارای کلی پیش نیاز و پس نیاز می باشد.
اما پس از تحویل سال نو و آغاز رسمی عید نوروز و اجرای مراسم دادن عیدی بزرگترها به کوچکترهایی که پای سفره هفت سین در هنگام تحویل سال نو حضور دارند. رفتن به دید و بازدید عید است. از قدیم مرسوم بوده ابتدا کوچکترها به خانه بزرگترها می روند و ضمن تبریک سال نو و عید نوروز از آن ها با انواع شیرینی و میوه و آجیل پذیرائی می شود. در پایان هم مرسوم است صاحب خانه به بچه های میهمان مقداری پول یا اسباب بازی به عنوان عیدی هدیه می دهد. این قسمت از مراسم عید برای کودکان از بیشترین جذابیت برخوردار است. مراسم دید و بازدید عید نوروز معمولا تا سیزدهم فروردین ادامه دارد و در آخرین روز مراسم عید نوروز یعنی سیزدهم فروردین همه خانواده ها به اتفاق برای رفع نحوست از خانواده آخرین روز را به کوه و صحرا رفته و در آنجا به تفریح و خوشگذرانی مشغول می شوند. بدین ترتیب سال نو در ایران و برخی کشورهای دیگر با جشن و شادی و مهمانی آغاز می شود. به این امید که تمامی طول سال برای خانواده ها سرشار از تفریح و خوشی باشد.